Köklü siyasi, ekonomik, sosyal ve teknolojik değişimlerin meydana geldiği tarihi kırılma dönemleri değerler, alışkanlıklar, sistemler, yöntemler ve araçlar üzerinde büyük değişikliklere yol açmaktadır. Savaşlar ve savaşların yapılış biçimi de bu kırılma dönemlerinde büyük bir değişime uğramaktadır ve hatta bazen savaşlar büyük tarihi değişimlerin tetikleyicisi olabilmektedir. Savaşın doğasına ilişkin değişimlerin meydana gelmesi ise askeri örgütlenme biçimlerinde, askeri strateji ve konseptlerde, askeri kültürde, askeri sistemler, yetenekler ve araçlar üzerinde önemli farklılıklara yol açmaktadır. Tarih boyunca dört nesil savaş yaşanmıştır ve endüstri çağından dijital çağa geçmekte olduğumuz bu dönem, aynı zamanda dördüncü nesil savaştan beşinci nesil savaşa geçişi yaşadığımız bir dönemdir.
Birinci nesil savaş insan gücüne, ikinci nesil savaş ateş gücüne, üçüncü nesil savaş endüstriyel kabiliyetlerin olanak verdiği yüksek manevra yeteneğine dayanmaktadır. Üçüncü nesil savaşın en belirgin özelliği; kuvvetlerin karadan, havadan ve denizden uzak mesafelere süratle ulaştırılmasının mümkün hale gelmesi sonucu, istenen yer ve zamanlarda kuvvet yoğunluğu (sıklet merkezi) sağlanabilmesi ve gerektiğinde düşman derinliklerine yönelerek büyük manevralar icra edilebilmesidir. Dördüncü nesil savaş ise devlet dışı aktörlerin (teröristler, aşiretler, mezhepler, paralı askerler, özel askeri şirketler gibi) savaşa dâhil olması ve asimetri kavramı ile tanımlanmaktadır. Beşinci nesil savaşı daha iyi anlayabilmek adına dördüncü nesil savaşı biraz daha geniş olarak ele almakta yarar var.
